Statki, które rozsławiały Opolszczyznę. "Nysa" zatonęła w tragicznych okolicznościach...

Zatonął 10 stycznia na Morzu Norweskim podczas sztormu o sile 10 stopni w skali Beauforta. Zginęła cała 19-osobowa załoga. Przyczyna tragedii nigdy nie została do końca wyjaśniona. Najprawdopodobniej przesunął się źle zamocowany ładunek, który stanowiły pocięte szyny kolejowe.

"Nysa" w ostatni rejs wypłynęła 8 stycznia 1965 roku ze szkockiego portu Leith. Dwa dni później o godz. 22.33 norweski statek "Berby", znajdujący się na południe od miasta Eger, zauważył wystrzelone race świetlne, ale na ratunek było za późno. Dopiero następnego dnia nurkowie wyłowili z wody koło ratunkowe i fragment szalupy z napisem M/S "Nysa". Kilka dni później na zachodnim wybrzeżu Szwecji odnaleziono ciała 7 marynarzy.

Drobnicowiec "Nysa" został zwodowany w Stoczni Gdańskiej w 1951 roku. Jego nośność (DWT) to 680 ton, długość całkowita 59,9 m, szerokość 9,6 m, zanurzenie 3,4 m, pojemność brutto: 486 RT (netto: 174 RT), Silnik spalinowy, moc silnika 540 KM, prędkość maks. 10 węzłów.

Zbudowany został w ówczesnej Stoczni im. Lenina w Gdańsku (Stocznia Gdańska). Z pochylni zjechał 29 sierpnia 1970 roku.

- Masowiec był jedną z czterech jednostek zamówionych przez Polską Żeglugę Morską - tłumaczy Krzysztof Gogol z Polskiej Żeglugi Morskiej, która przez 20 lat była jego armatorem. - Bliźniakami "Kędzierzyna" były M/s "Tarnów M/s "Nowy Sącz" oraz "Eugenie Cotton".

Matką chrzestną statku została Maria Szypowska, pisarka mieszkająca w Warszawie. Zaraz po wojnie związana była z Kędzierzynem, napisała też książkę o mieście i zakładach chemicznych pt. "Wiadro pełne nieba".

M/S "Kędzierzyn" wszedł do służby 15 lutego 1971 roku. Jego macierzystym portem był Szczecin. Masowiec napędzany mazutem mógł przewieźć 5735 ton ładunku. W swoich ładowniach transportował głównie węgiel, zboże i siarkę.

- Pływał po Bałtyku, Morzu Północnym, Śródziemnym i Atlantyku - pod szyldem Polskiej Żeglugi Morskiej do 1990 roku - informuje Krzysztof Gogol.

Wtedy był już w kiepskim stanie technicznym i polski armator przekazał go do spółki Met-Pol pod banderę liberyjską. Zmieniona została też nazwa na "Finestone". W 1992 roku został sprzedany na złom. Na żyletki pocięto go w jednej z indyjskich stoczni.

Zbudowany w 1958 roku w Stoczni Szczecińskiej, a zwodowany 19 stycznia. Miał 3200 ton nośności i 97 metrów długości. Silnik o mocy 2000 KM pozwalał rozwijać prędkość 11,5 węzła. Załoga liczyła 30 osób. Jego matką chrzestną została Anna Smolkowa, znana niegdyś opolanka, żona Alojzego Smolki, aktora lalkowego, reżysera i dyrektora teatru, który mocno się zaangażował na Śląsku Opolskim w krzewienie polskości poprzez teatr. Statek odbył 577 rejsów, głównie do portów Europy Zachodniej i Morza Śródziemnego. W 1976 roku został sprzedany i pocięty na żyletki.

Taką nazwę nosił statek transportowy typu Liberty o numerze 902. W USA i Kanadzie powstało w sumie ponad 2700 tego typu okrętów. Były to bardzo proste konstrukcje, budowa tego typu jednostek trwała zaledwie 40 dni. Masowa produkcja Liberty była bardzo ważna dla aliantów, z uwagi na to, że ich flota była dziesiątkowana, głównie w skutek działań niemieckich U-Bootów.

Nasz okręt zwodowano go 27 kwietnia 1943 roku i ochrzczono S/S "Walter Hines Pade". Statek przetrwał wojnę i został sprzedany Polakom w 1947 roku, a jego nazwę zmieniono na S/S "Opole". Zatopiono go w 1975 roku u wybrzeży Północnej Karoliny (USA). Tworzy tam sztuczną rafę.

W Polskiej Żegludze Morskiej pływał w latach 1974 - 1997, zbudowany w stoczni Georgi Dimitrov Shipyard Varna w Bułgarii, nośność DWT to 23720 ton.

Statków rozsławiających nasz region i ludzi tu mieszkających oraz tych, których nazwy nawiązywały do naszej historii, geografii czy przemysłu, było więcej. Można zobaczyć je w galerii zdjęć.